Zgodnie z Kodeksem Pracy pracownikowi przysługuje urlop macierzyński w określonym wymiarze. Przy porodzie jednego dziecka jest do dyspozycji dwadzieścia tygodni. Wymiar urlopu zwiększa się zależnie od liczby dzieci, które urodziły się w czasie jednego porodu. W taki sposób przysługuje trzydzieści jeden tygodni przy dwójce dzieci, trzydzieści trzy tygodnie w przypadku trojga dzieci, trzydzieści pięć tygodni w przypadku czworga dzieci oraz trzydzieści siedem tygodni w przypadku pięciorga lub więcej dzieci.
Pracownica ma prawo do wykorzystania do sześciu tygodni urlopu macierzyńskiego przed planowaną datą porodu. Po porodzie przysługuje pracownicy urlop niewykorzystany przez porodem, aż do wymiaru określonego w przepisach. Natomiast gdy pracownica nie skorzysta z urlopu macierzyńskiego przed przewidywaną datą porodu, wtedy zgodnie z przepisami pierwszym dniem urlopu macierzyńskiego jest dzień porodu dziecka/dzieci. Pracownica, która wykorzysta przynajmniej czternaście tygodni urlopu macierzyńskiego, ma prawo zrezygnować z jego pozostałej części, jeśli pozostałą jego część wykorzysta pracownik – ojciec, który wychowuje dziecko lub ubezpieczony ojciec dziecka, który z uwagi na sprawowanie opieki nad dzieckiem przerwał działalność o charakterze zarobkowym.
Przy rezygnacji z zasiłku macierzyńskiego przez kobietę, ojcu pracownikowi – wychowującemu dziecko przysługuje prawo do części urlopu przypadającego po dniu rezygnacji z urlopu przez ubezpieczoną matkę dziecka. Pracownica legitymująca się orzeczeniem z niezdolnością do samodzielnej egzystencji, może zrezygnować z pozostałej części urlopu macierzyńskiego po wykorzystaniu go po porodzie w wymiarze co najmniej ośmiu tygodni, gdy pozostałą część wykorzysta ojciec – pracownik lub inny członek najbliższej rodziny – pracownik lub ubezpieczony ojciec dziecka albo ubezpieczony – inny członek rodziny, który w celu sprawowania opieki nad dzieckiem przerwał działalność o charakterze zarobkowym. Urlop ten przysługuje w odpowiednim wymiarze po wykorzystaniu przez matkę – pracownice ośmiu tygodni urlopu macierzyńskiego po porodzie. Rezygnacja z urlopu następuje na pisemny wniosek pracownicy złożony u pracodawcy w terminie nie krótszym niż siedem dni przed dniem przystąpienia i powrotu do pracy. Pracownik – ojciec lub pracownik – inny członek najbliższej rodziny chcąc wykorzystać część urlopu macierzyńskiego musi złożyć do pracodawcy pisemny wniosek w czasie nie krótszym niż czternaście dni od dnia rozpoczęcia korzystania z urlopu.
Pracownik ma obowiązek uwzględnić wniosek pracownika o tego typu urlop. W przypadku śmierci pracownicy w czasie wykorzystywania urlopu macierzyńskiego lub w czasie pobierania przez w/w zasiłku macierzyńskiego za okres odpowiadający okresowi tego urlopu, ojcu dziecka lub członkowi najbliżej rodzin, będącymi pracownikami należy się urlop macierzyński od dnia po dniu zgonu matki z niego korzystającej. Natomiast w przypadku porzucenia dziecka urlop ten przysługuje jw., jednak nie wcześniej niż po wykorzystaniu przez pracownicę po porodzie co najmniej ośmiu tygodni urlopu macierzyńskiego lub przez ubezpieczoną matkę zasiłku macierzyńskiego przez co najmniej ośmiu tygodni po porodzie. Warto pamiętać, że tydzień urlopu w tym charakterze odpowiada siedmiu dniom kalendarzowym. W razie, gdy kobieta, pozostająca w zatrudnieniu urodzi martwe dziecko lub dojdzie do zgonu dziecka przed upływem ośmiu tygodni życia, pracownicy przysługuje urlop macierzyński w wymiarze ośmiu tygodni po porodzie, nie może być jednak krótszy niż siedmiu dni od dnia zgonu dziecka.